پیرو انتشار مطلبی با عنوان «میراث یکصدساله صنعت نفت در آستانه نابودی است!!!!» در آن رسانه وزین، توضیحاتی برای تنویر افکار عمومی ارائه میشود .
سردبیر محترم پایگاه خبری نفتآنلاین با سلام و احترام
پیرو انتشار مطلبی با عنوان «میراث یکصدساله صنعت نفت در آستانه نابودی است!!!!» در آن رسانه وزین، توضیحاتی برای تنویر افکار عمومی ارائه میشود و انتظار این است که این توضیحات در همان صفحه نخست این پایگاه خبری منتشر شود.
۱- نوشتید؛ «اولین باشگاه فرهنگی ورزشی خاورمیانه که سالیان سال سینما، استخر، باشگاه وزنهبرداری و کُشتی آن با قدمت قریب ۱۰۰ سال محلی برای پرورش جوانان با استعداد مسجدسلیمانی بود پس از آنکه توسط وزارت نفت واگذار شد ...»نگارنده به گونهای نوشته است که نخستین باشگاه فرهنگی ورزشی خاورمیانه توسط وزارت نفت واگذار شده است که مخاطب گمان میکند این مجموعه در دو سال اخیر واگذار شده است؛ واقعیت این است باشگاه فرهنگی مورد اشاره سایت نفتآنلاین همان باشگاه کاوه (هخامنش، بدر) است که در سال ۱۳۰۷ از سوی شرکت نفت در منطقهی بازار چشمهعلی مسجدسلیمان احداث شد، این باشگاه پس از انتقال مدیریت مناطق نفتخیز جنوب از مسجد سلیمان به اهواز (سال ۱۳۵۲) در سال ۱۳۵۳ یعنی در دوران پهلوی و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به ارتش واگذار شده است.
۲- مدیریت مرکز اسناد و موزههای صنعت نفت به درستی نگرانی نگارنده این خبر را درک میکند و به خود میبالد که هنوز هم هستند کسانی که دل در گرو آثار تاریخی کشور دارند و برای این نگرانی احترام قائل است؛ اما قابل بیان است؛ شرکت ملی نفت ایران و وزارت نفت هیچگاه نسبت به آثار به جا مانده از صنعت ۱۱۵ ساله نفت بهعنوان بخشی مهم و حیاتی از تاریخ کشور بیتوجه نبوده و نیست و برای حفظ این آثار تاریخی از جمله باشگاه مورد اشاره و سایر ابنیه تاریخی در مسجد سلیمان تلاش کرده است، شاید بد نباشد بدانید با وجود واگذاری مجموعه «کاوه» به ارتش، شرکت ملی نفت ایران در اوایل دهه ۸۰ برای مرمت و بازسازی این بنای به یادگار مانده از سال ۱۳۰۷ بسیار تلاش کرده است که با محدودیتهای نهادهای نظامی تاکنون این امر میسر نشده است و پیگیریهایی از سوی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی با هماهنگی ارتش جمهوری اسلامی در جریان است که اگر نیاز باشد حتما دوستان ارتش و وزارت میراث فرهنگی،گردشگری و صنایعدستی روشنگری خواهند کرد.
۳- سردبیر پایگاه خبری نفتآنلاین حتما به درستی میداند مأموریت اصلی وزارت نفت اکتشاف، توسعه میادین، بهرهبرداری، تولید نفت خام و گاز طبیعی، تولید و پخش فرآوردههای نفتی، محصولات پتروشیمی، صادرات نفت خام و فرآورده و بطور کلی امنیت انرژی کشور و ایجاد درآمد پایدار ارزی است، اما با این وجود همواره برای حفظ ابنیه تاریخی این صنعت و اسناد گرانسنگ آن که بخش مهمی از تاریخ معاصر این مرزوبوم را رقم زده است، از جمله در مسجدسلیمان که مورد اشاره نگارنده بود، تلاش کرده است. خوب است بدانید در مسجدسلیمان به تنهایی بیش از ۸۰ درصد هزینههای نفت در حوزه موزهای در فاصله سالهای ۸۳ تاکنون انجام شده است و هزینههای انجام شده برای ساخت سایرموزههای صنعت نفت از جمله در کرمان، آبادان و... در قبال تخصیصهای انجام شده به مسجدسلیمان به مراتب پایینتر بوده است، اما با توجه به گستردگی غیرضرور طرحهای موزهای تعریف شده در این شهر، عدم دقت در انتخاب مشاور و پیمانکار طرحها، تغییر مدیریت نظارت بر طرحهای موزهای مسجد سلیمان و دوگانگی ایجاد شده در مناطق نفتخیز و ستاد تهران و به تبع آن دوبارهکاری یا موازیکاریهای صورت گرفته در این سالها و بعضاً فشارهای نامتعارف مسولین محلی و منطقهای و هزینهکرد مبالغی از بودجه طرحهای موزهای در موارد غیر، این طرحها به نتیجه نرسیده است اما بحمدالله پس از رایزنیهای فشرده و نشستهای تخصصی برگزار شده بین مدیریت مرکز اسناد و موزههای صنعت نفت، مناطق نفتخیز جنوب، هیئتمدیره و مدیریت برنامهریزی تلفیقی شرکت ملی نفت ایران، مدیریت نظارت بر طرحهای عمران مناطق نفتخیز و نماینده محترم مسجد سلیمان در مجلس شورای اسلامی و مدیران منطقهای تکمیل طرحهای موزهای این شهر در قالب چهار فاز تعریف شد و بودجه فاز اول آن با حمایت شخص مدیر عامل محترم شرکت ملی نفت و نگاه ویژه ایشان به آن شهر در هیئت مدیره شرکت ملی نفت، مصوب و به مدیرعامل محترم شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب برای اجرای فاز اول ابلاغ شد.
۴- اصولا نگاه به مسائل و مشکلات شهر مسجدسلیمان را باید در قالب منطقهای (مسجد سلیمان، هفتکل، لالی، اندیکا و گلگیر) بررسی کرد و همین نگاه راهبردی برای توسعه متوازن منطقهای در زمینههای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و...سرلوحه مسئولین وزارت نفت و مدیران منطقهای بوده است. همانگونه که مستحضرید پس از زلزله دو سال پیش در اندیکا، عمق محرومیت در منطقه برای مسئولین کشوری عیان شد.برطرفکردن نیازهای اولیهای چون راه دسترسی، آب بهداشتی شهری، تأسیس مرکز درمانی، مراکز آموزشی، برق و گاز پایدار شهری، جابجایی مسکن ساکنان در معرض آلودگیهای نفتی، اشتغال جوانان آن منطقه و... از جمله حقوق ابتدایی ساکنان شریف و قوم اصیل بختیاری است که الحق و الانصاف دینشان را به این مرزوبوم در مقاطع مختلف ادا کردند و وزارت نفت خود را مسئول میداند تا برطرف شدن این موارد از پای ننشیند و افزون بر آن شرکت ملی نفت نیز تمام اهتمام خود را برای توسعه میدانهای نفتی واقع در منطقه مسجدسلیمان در عمل با انعقاد قراردادهای توسعهای و تنفیذ آنها نشان داده است و حتی در یک سال گذشته دوبار شخص مدیرعامل محترم شرکت ملی نفت در منطقه حضور یافته است طوریکه اگر کمکها و اقدامات شرکت ملی نفت ایران و وزارت نفت نبود، اکنون وضعیت این شهر تاریخی به گونهای دیگر رقم میخورد. اما باید پذیرفت ادامه حیات مسجدسلیمان در دستان این مدیریت یا وزارت نفت به تنهایی نیست. برای آبادانی این شهر باید بخشهای مختلف کشور از جمله دستگاههای دولتی، نهادهای نظامی و امنیتی حتی انجمنهای مردم نهاد خصوصی و مردم منطقه آستین همت بالا بزنند تا بخشی از محرومیت از این شهر تاریخی نفت ایران رخت بربندد، خوب است بدانید در نشستهای متعددی که برای تعیین اولویتهای این شهر با مسئولین منطقهای و نماینده محترم در مجلس شورای اسلامی چه در تهران یا منطقه برگزار شد، توسعه متوازن فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی مورد تأکید قرار گرفت و در حوزه فرهنگی تکمیل چهار موزه نیمهکاره این شهر در چند فاز مورد اشاره در بالا مصوب شد و بدون پردهپوشی تأسیس موزه جدید در دستور کار مدیریت مرکز اسناد و موزههای صنعت نفت نیست و این مطالبهگری را نیز این مدیریت از وزارت میراث فرهنگی و گردشگری به نمایندگی از جامعه اصیل صنعت نفت و بالاخص از طرف مردم شریف آن دیار برای ورود به این موضوع و تخصیص بودجه به آثار صنعتی میراث نفت در آن منطقه از آن وزارتخانه و اداره کل میراث فرهنگی استان خوزستان داشته است. همچنین به این پایگاه خبری پیشنهاد مطالبهگری و هدایت افکار عمومی برای تنویر فعالیتهای وزارت میراث فرهنگی در این شهر را میدهد چرا که حتما همکاران میراثی نیز در این زمینه حرفهایی برای گفتن دارند.
۵– بهعنوان نکته آخر باید اعلام کرد که وزارت نفت به گواه وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی و انجمن موزههای ایران، تنها وزارتخانه و مجموعه صنعتی در کشور است که بهصورت جدی حفظ میراث صنعتی را دنبال میکند، همچنین به اذعان دبیرکل سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) وزارت نفت ایران در میان ۱۳ کشور عضو این سازمان بینالمللی در حفظ آثار تاریخی نفت پیشرو است، بنابراین اگرچه درهای مدیریت مرکز اسناد و موزههای صنعت نفت به روی هرگونه انتقاد سازنده باز است اما با وارونه جلوه دادن واقعیت و تزریق ناامیدی سازشی ندارد. مرور سخنان مقام معظم رهبری در سیوچهارمین سالگرد رحلت امام خمینی(ره) درباره تزریق امید به جامعه خالی از لطف نیست: «هرکسی و هر مجموعه و جریانی که به «ایران، منافع ملی، بهبود اوضاع اقتصادی، پیشرفت کشور و عزت ملی» علاقهمند است باید همه سعی خود را در تقویت «ایمان» و «امید» مردم و جامعه به کار گیرد.»
مدیریت مرکز اسناد و موزههای صنعت نفت این موضوع را به فال نیک گرفته تا شاید با این نگاه دلسوزانه و البته با عدم اشراف کامل صورت گرفته از سوی این پایگاه خبری، مقدمهای بر آشنایی دلسوزان عرصه فرهنگ و تاریخ این مرزوبوم با اقدامات انجام شده و در خور تحسین صنعت نفت فراهم آید چرا که هم اکنون ما بعنوان امانتداران این حوزه وظیفه حراست از دستاوردهای پیشینیان خود در این عرصه را داریم. «گویند سنگ لعل شود در مقام صبر/آری شود ولی بخون جگر شود»
مگر احداث و یا بازسازی باید چند سال طول بکشد ؟؟
پیمانکار و مشاور و غیره و ذالک همش داستان
مردم شریف مسجدسلیمان و خوزستان بهره برداری از آن موزه و در معرض دید همگان را می خواهند!!