آیا چینی‌ها همکاری اقتصادی و نفتی با ایران را ذیل تحریم‌های آمریکا محدود می‌کنند؟

به گزارش نفت آنلاین ، به طور کلی دو ادعا درباره روابط اقتصادی ایران و چین به خصوص در حوزه نفت و انرژی همواره مطرح بوده است:

1- چینی‌ها روابط خود با ایران را تنها در چارچوب تحریم‌های آمریکا تنظیم می‌کنند و از نظام تحریمی آمریکا علیه ایران به طور کامل پیروی دارند.

2- به دلیل وابستگی متقابل ایران و چین در حوزه انرژی و تقابل اقتصادی این کشور با آمریکا، چینی‌ها حاضر به تنظیم روابط خود با ایران ذیل خواسته‌های آمریکا نیستند، در نتیجه ایران می‌تواند با همکاری با چین، تحریم‌های آمریکا را دور بزند یا بی‌اثر کند.

در دوره اول تحریم‌ها یکی از اهداف اصلی کاخ سفید به صفر رساندن صادرات نفت ایران بود که این موضوع (طبق تصویر) با همراهی اتحادیه اروپا با نظام تحریم‌ها در آستانه تحقق قرار گرفت.

از موعد تصمیم اتحادیه اروپا با توقف واردات نفت از ایران در دی ماه 90 تا موعد اجرای این تصمیم در تیرماه 91، میزان صادرات نفت ایران در یک بازه 6 ماهه از 1.73 میلیون بشکه در روز به کمتر از روزانه یک میلیون بشکه رسید و حدود 800 هزار بشکه کاهش یافت.

با همراهی هند با تحریم‌ها، آمریکا تنها یک گام دیگر برای رسیدن به هدف صفر کردن صادرات نفت ایران فاصله داشت و آن گام همراهی چینی‌ها با نظام تحریمی علیه جمهوری اسلامی ایران بود. اما این همراهی در دوره اول تحریم هیچگاه صورت نگرفت تا صادرات نفت ایران از تیرماه 91 تا دی ماه 94 (موعد اجرای برجام) به مدت 3 سال روی رقم یک میلیون بشکه در روز باقی بماند.

تضمین صادرات حداقل یک میلیون بشکه‌ای نفت ایران به چین و بازگشت پول آن در شرایط بحرانی کشور در دوره اول تحریم‌ها نقش بسزایی در تاب‌آوری اقتصاد ایران و تامین نیازهای اساسی کشور در آن برهه زمانی داشت.

این همکاری استراتژیک بین ایران و چین در اوج تحریم‌های بین‌المللی صحت تحلیل دوم رو اثبات می‌کند و نشان می‌دهد که چینی‌ها برای خرید نفت از ایران ذیل چارچوب تحریمی آمریکا و معافیت‌های این کشور حرکت نکرده‌اند.