ترکیه در مقایسه با کشورهای منطقه از منابع طبیعی سرشار بویژه نفت و گاز برخوردار نیست. برنامه اصلی این کشور به منظور جبران این امر و حفظ جایگاه ژئوپلیتیک خود در منطقه، تبدیلشدن به شاهراه اصلی انتقال کالا و انرژی از کشورهای منطقه به سواحل مدیترانه است. در این بین بندر جیحان مهمترین نقش را در ترانزیت نفت از طریق ترکیه ایفا میکند.
وزارت کشور ترکیه امروز اعلام کرد که ساخت دیوار مرزی بین این کشور و ایران به طول ۸۱ کیلومتر که با هدف جلوگیری از عبور غیرمجاز مرزی توسط قاچاقچیان، مهاجران غیرقانونی و تروریستها کشیده شده، به اتمام رسیده است.
وزیر انرژی و منابع طبیعی ترکیه گفت کشتی حفاری ترکیه با نام «فاتح» برای حفاری بیشتر گاز در چاه آزمایشی «ترکالی یک» به دریای سیاه بازگشته است و این عملیات حفاری ۷۵ روز طول میکشد.
صادرات گاز ایران به ترکیه که از ۱۲ فروردینماه امسال به دلیل انفجار بخشی از خط لوله صادراتی در خاک ترکیه، متوقف شده بود، بعدازظهر امروز (چهارشنبه، ۱۱ تیرماه) از سرگرفته شد.
غفلت 8 ساله وزارت نفت برای حفظ و توسعه بازار گاز ایران در ترکیه باعث شده است که آمریکا بتواند به راحتی در بازار ترکیه نفوذ کرده و LNG خود را جایگزین گاز ایران کند. همچنین کشورهایی مانند روسیه نیز با احداث خط لوله ترک استریم در نظر دارند سهم خود را در بازار ترکیه افزایش دهند.
مدیر دیسپچینگ شرکت ملی گاز ایران گفت: در حال حاضر ایران به عراق و ارمنستان صادرات گاز دارد و طبق پیش بینی های صورت گرفته تا خرداد ماه صادرات گاز به ترکیه نیز از سر گرفته خواهد شد.
مرکز رسانهای یگانهای مدافع خلق HPG، شاخه نظامی PKK در بیانیهای با اشاره به انفجار روز گذشته در خط لوله گاز طبیعی ایران ـ ترکیه در منطقه مرزی «دوغو بایزید»، مسئولیت این بمبگذاری را بر عهده گرفت.
ترکیه بیش از ۱۵ درصد نیاز گاز خود را از ایران تامین می کند و با توجه به ظرفیت خط لوله فعلی و تقاضای رو به رشد گاز این کشور، جایگزین کردن گاز ایران خسارات قابل توجهی برای ترکیه خواهد داشت.
وزارت دفاع آمریکا مدعی شد، این کشور به رغم ارسال تجهیزات نظامی به شرق سوریه برای حمایت از مناطق نفتی این کشور، دنبال دزدیدن نفت سوریه نیست و درآمدهای نفتی در شمال شرق سوریه نصیب نیروهای سوریه دموکراتیک میشود نه آمریکا.
پس از روی کار آمدن ترامپ، صادرات نفت آمریکا نیز از بیش از ۵۰۰ هزار بشکه به بیش از ۳ میلیون بشکه در روز افازیش یابد. یعنی آمریکا باید به دنبال بازارهای جدید برای منابع نفت و گاز خود باشد که در این میان حضور کشورهای درحال توسعه بزرگ آسیایی مانند هند، کره جنوبی و دیگر کشورهای شرق آسیا میتوانست بیشترین توجهات را به خود جلب کنند.
علیرغم نشانه های امیدوار کننده ای که از روابط آنکارا و بغداد دیده می شود، امکان ساخته شدن یک خط لوله چند میلیارد دلاری انتقال نفت بین دو کشور بسیار کم است.