به گزارش خبرنگار نفت آنلاین، غیربومی بودن و عدم استقرار خانواده‌های مدیران ارشد شرکت‌های پتروشیمی در ماهشهر می‌تواند تأثیرات منفی متعددی داشته باشد:
1. کاهش ارتباط با جامعه محلی: نبود حضور دائمی و عدم تعامل نزدیک با مردم محلی، می‌تواند باعث کاهش اعتماد و همکاری بین مدیران و جامعه محلی شود.
2. عدم درک عمیق از نیازها و مشکلات محلی: مدیرانی که خود و خانواده‌شان در منطقه مستقر نیستند، ممکن است درک کاملی از مسائل و نیازهای منطقه جهت انجام مسئولیت های اجتماعی نداشته باشند.
3. افزایش هزینه‌ها: هزینه‌های رفت و آمد بیش از حد مدیران بین ماهشهر و پایتخت و دیگر شهرهای کشور می تواند هزینه‌های اضافی برای شرکت های پتروشیمی به همراه داشته باشد و حتی در بعضی موارد دیده شده مدیران این شرکت ها از راه دور شرکت را کنترل می کنند !!
4. کاهش انگیزه کارکنان: کارکنانی که می‌بینند مدیران و خانواده‌هایشان در منطقه مستقر نیستند و در بهترین و خوش آب و هواترین مناطق کشور زندکی می کنند ، ممکن است احساس کنند که مشکلات و شرایط سخت زندگی آنها توسط مدیران درک نمی‌شود و این می‌تواند انگیزه کاری آنها را کاهش دهد.
5. کمبود پشتیبانی و پیگیری: حضور مداوم مدیران در محل کار می‌تواند به بهبود پیگیری و نظارت بر پروژه‌ها کمک کند، اما غیاب آنها ممکن است باعث کاهش اثربخشی در مدیریت و پیشبرد کارها شود.
با توجه به مورد گفته شده هنوز چرایی انتصاب مدیران غیربومی در صنعت پتروشیمی مشخص نیست!
اگر واقعا بعضی از افراد آنقدر متخصص هستند که انتصاب آنها در یک مجموعه ضرورت داشته باشد باید قبل از منصوب شدن ، آنها را ملزم به انتقال خانواده هایشان به محل کار خود کرد و اگر هم تمایلی به انجام این موضوع ندارند باید جلوی چنین انتصاب بدی گرفته شود چون قطعا چنین اشخاصی هرگز درد مردم این منطقه را نخواهند فهمید و فقط برای خانواده خود و کسانی که تلاش کردند تا این سمت را بگیرند منفعت دارند و کوچکترین سودی نه برای آن شرکت پتروشیمی و مردم منطقه ندارند.
دریافت صفحه با کد QR