به گزارش نفت آنلاین ، خانواده صنعت نفت ایران در یک قرن گذشته توانست با ایفای نقش های برجسته ای در پیروزی انقلاب اسلامی و دوران جنگ تحمیلی اصالت و پایبندی خود را به ارزش های ایران اسلامی بیش از پیش ثابت کند.
حضور کارکنان شرکت نفت آبادان در جشن پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۱۳۵۷
آن زمان که کارکنان صنعت نفت در اقدامی حساب شده و به دستور امام خمینی (ره) شیرهای نفت را بستند، با قطع صادرات نفت به غرب، امید ماندن رژیم طاغوت را نا امید کردند تا بار دیگر صنعت نفت ایران بتواند شرافت ملت ایران را به رخ جهانیان بکشد.
اعتصابات نفتی در شرایطی که پایه های حکومت پهلوی به لرزه در آمده بود و شاه ایران ساده لوحانه در مقابل درخواست تداوم چتر حمایت بیگانگان بر کشور، وعده صادرات نفت به آنها می داد؛ نفتی ها مهم ترین و منسجم ترین تشکل اعتراض آمیز خود را با اعتصاب کارکنان صنعت نفت اهواز و آبادان در نیمه پاییز ۱۳۵۷ شکل داده بودند.
درحالی که اعتصاب هزاران نفر از کارکنان صنعت نفت، بخش های مختلف صنعت نفت را فرا گرفته بود، دولت شاهنشاهی خطایی استراتژیک مرتکب شد.
به این صورت که آنها، شرایط کارکنان نفتی را در مذاکره جدی نگرفتند تا کارگران نفتی ناگریز، به دنبال نا امیدی از هیات مذاکره کننده شرکت ملی نفت ایران و در پی بررسی اوضاع سیاسی کشور، به واکنشی جدی تر دست بزنند؛ چنان که میدان های نفتی اهواز- به عنوان بزرگ ترین میدانهای نفتی کشور – به نخستین صحنه اعتراض و مخالفت کارکنان بدل شد.
همه یکصدا شدند در پی شکل گیری اعتراض همگانی کارکنان صنعت نفت، اندیشه ایجاد یک مرجع سیاست گذار و هدایتگر در سطح این صنعت به ذهن ها خطور کرد و کم کم مذاکرات پراکنده کارگران و کارمندان برای به وجود آوردن مرکزی برای سامان بخشیدن به اعتصابات، رنگ و بوی جدی تری گرفت؛ ضمن آنکه در این شرایط نفتی ها به خوبی دریافته بودند که اعتصابات آنها تا چه اندازه می تواند خواب خوش حکومت پهلوی را برآشوبد.
از آنجا که رژیم شاه، نفت ایران را در اختیار صهیونیست های اسرائیلی قرار می داد تا وسیله سرکوب مسلمانان فلسطین قرار گیرد، حضرت امام (ره) در یکی از فرمایشات خود به طور مستقیم به نفت اشاره و خاطرنشان کرد: "این وضعیت از دیدگاه شرعی و همچنین منافع ملی مردم ایران قابل قبول نیست."
تظاهرات کارگران صنعت نفت در مقابل ساختمان شرکت ملی نفت ایران در سال ۱۳۵۷
به این ترتیب بود که اعتصاب کارکنان صنعت نفت، رفته رفته فضا و رنگ و بویی دیگر یافت و اعتراضات صنفی تبدیل به خروشی سراسری شد. اعتصاب کارکنان صنعت نفت در سال ۱۳۵۷ از دو سو رژیم رو به زوال پهلوی را تحت فشار قرار می داد.
موضوع نخست، بستن گلوگاه های تولید نفت بود که در حکم قطع شریان اقتصادی حکومت به شمار می رفت و دیگری، حضور کارکنان صنعت نفت صنعت نفت ایران در میان معترضان دولت شاه، سبب انسجام فکری اعتصاب شدگان می شد. جایگاه اقتصادی و کلیدی نفت در استمرار حیات حکومت پهلوی از یکسو و توجه حضرت امام خمینی(ره) به عنوان مقتدای دینی و رهبر انقلاب اسلامی به موضوع نفت، آن را صاحب منزلتی استراتژیک در اذهان عمومی کرد.
شادی کارگران صنعت نفت پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۱۳۵۷
کارکنان نفت به دنبال ساماندهی اعتراض های خود بودند و به همین دلیل در همان گام های اولیه پیشنهاد تشکیل یک کمیته اجرایی برای کنترل رفتارهای سیاسی و نیز شیوه مخالفت ها ارائه شد.
بنابراین، پس از طرح و ارائه راهکارهای گوناگون از سوی کارکنان، اعتصاب کنندگان با برگزاری انتخابات، به معرفی افرادی برای عضویت در " کمیته سازمان دهنده کارکنان صنعت نفت" اقدام کردند.
به منظور برآورد دقیق نیاز داخلی به نفت این کمیته بررسی هایی را انجام داد تا با معلوم شدن میزان نیاز داخلی به نفت خام، پاسخ این پرسش که «چه میزان از تولید نفت خام باید متوقف شود؟ » به دست آید و درنهایت مشخص شد برای تامین سوخت زمستانی توسط پالایشگاه های کشور ، روزانه ۳۵۰ هزار بشکه نفت خام نیاز است که به این ترتیب برخی پالایشگاه های کشور مسئول تامین سوخت زمستانی مردم شدند.
حمایت امام (ره) از صنعت نفت در روزهای میانی پاییز ۵۷ بود که دولت برای خنثی کردن اعتصاب دست به اقدامی عجیب زد و با دعوت از بازنشستگان و به کار گیری نظامیان، قصد داشت تولید نفت خام را از سر گیرد، اما این تاکتیک دولت کارگر واقع نشد و تنها نتییجه حاصل آن بود که بخش هایی از تاسیسات به واسطه عدم آشنایی نظامیان با نحوه کار آنها دچار آسیب و از کار افتادگی شد.
اعتصابات و تظاهرات کارگران صنعت نفت در سال ۱۳۵۷ در تهران
مجموعه این تلاش ها سرکردگان نظام شاهنشاهی را متوجه این ساخته بود که گردش چرخ عظیم صنعت نفت تنها با دستان کارکنان صنعت نفت میسر خواهد شد.به همین دلیل نظامیان شاه با توسل به زور سر نیزه سعی کردند کارکنان اعتصاب کننده را به حضور در محیط های عملیاتی وارد کنند که نتیجه ای نداشت جز حمایت امام خمینی(ره) از اعتصاب کارکنان نفت.
اعتصاب در هم شکستنی نبود عدم از سرگیری تولید نفت، علاوه بر تحمل فشارهای نظامی رژیم شاه، مستلزم پذیرش تبعات فراوانی از جمله پیامدهای تبلیغی بلند گویان دولتی علیه کارکنان انقلابی صنعت نفت بود. به طوری که نقل است که می گویند رییس جمهور وقت آمریکا در گفت و گوی کوتاه تلفنی با محمد رضا پهلوی به صراحت گفته بود:"Cut oil, Cut live"!
در چنین شرایطی فشار دولت برای شکستن اعتصاب نفتی ها بیش از پیش شد اگرچه نه تنها این اعتصاب شکستنی نبود بلکه پس از پیام امام (ره) مبنی بر اینکه: " ...اینجانب از اعتصاب کنندگان در سراسر کشور تقدیر می کنم و پیتیبانی خود را از آنان اعلام و به خصوص از اعتصاب کنندگان شرکت نفت تقدیر می کنم و اقدامات دادگاه ها و دولت نظامی غاصب را در فشار به آنان برای شکستن اعتصاب تقبیح می کنم..."، این اعتصاب ها تقویت نیز شد.
کارگران صنعت نفت شیرهای نفت را پس از پیروزی انقلاب اسلامی باز می کنند
بازار جهانی به شوک نفتی فرو رفت سایت و محوطه پالایشگاه نفت آبادان در ساعات آغازین روز ۱۶ دی ۱۳۵۷ سرشار از فریاد آزادی خواهانه کارکنان نفت بود که فریاد می زدند: "صادرات نفت هرگز، تولید فقط برای مصرف داخلی"؛ پس از آن بود که دولت مجبور شد برای تامین بنزین به واردات روی بیاورد و به این ترتیب با کاهش صدور نفت خام و درنهایت قطع آن در روزهای میانی دی ماه، بازار جهانی را به شوک نفتی فرو برد.
با قطع صادرات نفت، حکومت شاه تنها ابزار قدرتی خود را از دست داد و سرانجام با ناتوانی در سرکوب خشم معترضان، تنها راه چاره شاه فرار در ۲۶ دی ماه ۱۳۵۷ بود که ضربه مهلک را بر پیکر نحیف دربار پهلوی وارد کرد. به این ترتیب با ورود امام خمینی (ره) در ۱۲ بهمن ماه به ایران، روز ۲۲ بهمن ۵۷ فجر انقلاب روزی نو را در تاریخ انقلاب اسلامی رقم زد و با کوتاه کردن دست بیگانگان، نفت ملی شد.
( نفت آنلاین) و امروز در آستانه ۱۰۳ سالگی، صنعت نفت ایران به مدد وجود نیروهای مومن، متخصص، انقلابی، ایثارگر و دلسوز خود در پی ایجاد زمینه ای است که براساس برنامه های چشم انداز توسعه در عرصه های فنی و علمی حرف اول را در منطقه بزند.سایت وزارت نفت
دریافت صفحه با کد QR