نفت آنلاین | کارکنان قراردادی مدت موقت نفت با ارسال پیام‌های یکپارچه نسبت‌ به‌ نحوه بررسی سوابق خود در شورای تعیین سوابق اعتراض کردند و اذعان کردند که امور اداری ها در خصوص اعتراض آنها، یک جواب دارد و آن هم تعیین سوابق در شورا انجام‌ شده است و دست ما نیست.

 

طبق اعلام مخاطبین ماجرا از این قرار هست که از ابتدای شروع بکار دولت سیزدهم‌، آقای مهندس اوجی طی نشست هایی در رسانه ملی و دیدارهایی با کارکنان که فیلم آنها در آرشیو این رسانه‌ها موجود هست، قول تبدیل وضعیت تعداد زیادی از این کارکنان به مدت معین را داده بود و بعدها این وعده که همچنان مطالبه جدی آنها هست، به ساماندهی حقوق این کارکنان مشابه نظام پرداخت مدت معین ها تبدیل شد.

 

این کارکنان در ادامه اذعان داشتند : از آن پس شورای مدیران منابع انسانی و مشاوران وزیر طی صرف زمان سه ماهه و جلسات کارشناسی و همچنبن آنالیز دقیق افزایش حقوق ناشی از این طرح را محاسبه و نهایتا پس از ۱۰ سال بلاتکلیفی، با مصوبه شورای اداری استخدامی صنعت نفت، طرحی ارائه گردید که سه فوق العاده و در برخی مناطق چهار فوق العاده از فیش این کارکنان حذف و دو الی سه فوق العاده جدید در فیش حقوق آنها ظاهر گردید.

 

کارکنان قراردادی می گویند: قسمت تلخ داستان اینجاست که مصوبه ای که نه طرح مجلس بود و نه تکلیف دولت بلکه حسب ضرورت ایجاد انگیزه و برقراری عدالت و تصمیم داخلی وزارت بود، به چه دلیل در میانه راه دستخوش تغییرات قرار می‌گیرد و در واقع، تصمیم کارشناسی خودشان را تغییر دادند.

 

این اقدام از نگاه این کارکنان که به برقراری عدالت در دولت مردمی امید بسته بودند، باعث نارضایتی آنها از نحوه اجرای طرح ساماندهی شده و میبایست وزیر محترم نفت جهت‌ اجرای دقیق این طرح و جلوگیری از برخورد سلیقگی با یک مصوبه قانونی دستورات لازم را بدهند.

 

گلایه مندی دیگر این کارکنان نسبت به نحوه محاسبه سوابق کاری آنهاست که در همین صنعت سپری شده است و اذعان می‌کنند، سوابق پیمانکاری آنها به درستی محاسبه نشده است و این سوابق به عنوان سوابق غیر شرکتی دیده شده است و از طرفی با درصدهايي کمتر از مصوبه ۱۰۶۱ محاسبه گردید که نیاز است، شورای تعیین‌سوابق ، بازنگری مجددی در سوابق این کارکنان داشته باشد تا حق الناس رعایت‌ گردد.

 

از طرفی کارکنان عملیاتی دیپلمه که عمر و جوانی خود را در این صنعت گذراندند و در شرایط فعالیت بر روی دکل ها و محیط عملیاتی، فرصت ادامه تحصیل را نداشتند، علاوه بر حذف دو آیتم عمومی خود، تنها فوق العاده انگیزشی تفاوت تطبیق عملیاتی آنان نیز حذف گردید و تنها امید آنها به فوق العاده تخصصی بود که این مورد هم با غوغا سالاری متوقف گردید.

 

حال دو سوال مهم در ذهن این کارکنان باقی می ماند:
 

آیا این طرح به طور کامل با اهداف توسعه منابع انسانی و ارتقاء سازمانی همخوانی دارد؟

 

آیا برخورد گزینشی در یک نظام پرداخت( مدت معین)، توجیه قانونی دارد.

 

در پایان این دسته از کارکنان در پیام های ارسالی خود ابراز امیدواری کردند که در آینده نزدیک شاهد، عملیاتی شدن وعده ها مبنی بر تجمیع انواع مدل های قراردادی و تبدیل وضعیت آنها به مدت معین باشند و یک بار برای همیشه به این مطالبات پایان دهند و کارکنان دغدغه جز کار و تلاش نداشته باشند.