روستاییان و عشایر کوچ نشین، اجناسی همچون لبنیات، بلوط، کلخنگ، زدو (شیره درخت کلخنگ که در تولید چسب کاربرد داشته و به خارج صادر می شد) در بازار مسجد سلیمان عرضه کرده و مایحتاج خود از قبیل پارچه، قند، شکر، چای، توتون، سیگار و تنباکو را از کسبه آنجا خریداری می کردند.
اما مغازه های میوه و سبزی این بازار در گوشه ای از آن که شیب تندی نیز با دره نمره یک داشت، واقع شده بود. جنگ هندوانه نیز در یک روز تابستانی رخ داد، یعنی زمانی که یکی از روستاییان که برای فروش اجناس خود به این بازار آمده بود تصمیم گرفت که با خرید هندوانه ای، گلویی تازه کند.
اما از بد بخت هندوانه که به شرط چاقو هم خریداری شده بود، سفید از آب درمی آید و مشاجره میان روستایی و میوه فروش که از کاسبان محلی بود، بالا می گیرد. سایر کاسب های محل طرف همکار خود را می گیرند، غافل از این که روستایی نیز تنها نیست و به زودی سر و کله هم ولایتی هایش برای پشتیبانی از او پیدا می شود.
نتیجه معلوم است، درگیری بالا می گیرد و بازار به هم می ریزد. در میان این مشاجره های لفظی و برخوردهای فیزیکی علاوه بر آن که عده ای آسیب می بینند و مجروح می شوند، بساط میوه فروش ها به هم خورده و میوه ها در همه سو پراکنده می شود. از جمله هندوانه ها که با توجه به شیب تند دره به پایین سرازیر شده و در جریان آب شوردره به حرکت درمی آیند. تا این که سرانجام نیروهای پلیس از راه می رسند و آتش درگیری را فرونشاندند.
خبر این واقعه که به عنوان جنگ هندوانه (Water Melon Battle) معروف شد، در بولتن نفت آن زمان نیز به زبان انگلیسی انتشار می یافت، درج شد. نعمت ا.. امام / موزه نفت
