به گزارش “نفت آنلاین”نشریه پلاتس سه روز پیش نوشت که این پالایشگاه در حال حاضر روزانه ۳۸۸۰ تن نفتکوره تولید می کند. هزینه بهسازی پالایشگاه بین ۱/۳ تا ۱/۵ میلیارد دلار برآورد میشود.
ظرفیت اسمی این پالایشگاه در بدو تأسیس ۸۰ هزار بشکه بود، اما در سال ۲۰۰۲ به ۱۱۰ و سپس ۱۱۵ هزار بشکه در روز افزایش یافت.
در سال ۲۰۱۳، این پالایشگاه با بهره برداری از واحد ۳۰۱ میلیون دلاری استخراج و جدا سازی بنزن از بنزین تحت لیسانس شرکت آلمانی UDEH ، به تولید بنزین Euro ۴ پرداخت؛ به طوری که هم اکنون نیمی از تولید روزانه ۳ تا ۳/۵ میلیون لیتری واحد بنزین سازی پالایشگاه، بنزین Euro ۴ است.
بهینه سازی واحد تولید نفتگاز این پالایشگاه با هزینه ۷۰ میلیون یورو از ۴ سال پیش و با هدف تولید نفتگاز با گوگرد کمتر از ۱۰ ppm آغاز شده است.
از ماه سپتامبر به این طرف، تولید روزانه فرآوردههای میانی پالایشگاه ۶ میلیون لیتر در روز بوده که بین ۱ تا ۱/۵ میلیون لیتر آن نفتگاز Euro ۵ است. در ماه نوامبر، تولید فرآورده های میانی دو برابر شده و پیش بینی می شود طی ۸ تا ۹ ماه آینده، همه ی آن مطابق با استاندارد Euro ۵ باشد. هزینه این طرح حدود ۳۷۰ میلیون دلار برآورد می شود.
تولید روزانه پالایشگاه ۱۷ میلیون لیتر در روز است که ۷/۵ میلیون لیتر آن دیزل و نفت سفید است. ظرفیت تولید سوخت جت هم ۲۰۰ هزار بشکه در روز است، اما در حال حاضر و به علت مسائل مرتبط با نمونه گیری روزانه، فقط ۶۳ هزار لیتر تولید می شود.
۲۰ درصد سهام این پالایشگاه متعلق به شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران، ۲۰ درصد متعلق به کارکنان پالایشگاه و مابقی به افراد، صندوق های بازنشستگی، شرکتهای بورسی و … به عنوان بخش خصوصی و غیر دولتی تعلق دارد. این پالایشگاه ۴ سال پیش تعمیرات دورهای داشته و تعمیرات بعدی آن در سال ۲۰۱۹ خواهد بود و طی ۱۰ تا ۱۵ روز، واحدهای Zone A شامل بنزینسازی، گاز مایع و فرآوردههای میان تقطیر مورد تعمیر قرار خواهند گرفت./نشریه بازار جهانی نفت